زير پوست پاساژها چه مي‌گذرد؟

امين صاحب يك فروشگاه لباس زنانه در قسمت غربي تهران است و تاكنون سرقت هاي زيادي را مشاهده كرده است: “برخي از فروشندگان غيرحرفه اي خود را با فروشندگان حرفه اي در فروشگاه هاي ديگر مقايسه مي كنند و از حقوق كم خود راضي نيستند. عدم رضايت باعث ايجاد وضعيت بيكاري يا سرقت. روش هاي مختلفي براي سرقت در اين تجارت وجود دارد. به عنوان مثال ، فروشنده جامه اي را مي فروشد و به خريدار مي گويد كه دستگاه پخت و پز خراب است و او مجبور است با اين كارت اعتباري هزينه كند. و شماره كارت خود را بدهد. ” يكي از لباس هاي مغازه را با قيمت بالاتري مي فروشد و پول نقد دريافت مي كند اما در دفتر مغازه بالاترين قيمت را مي نويسد و هزينه اضافي را براي خودش مي گيرد. “

به گفته وي ، بيشتر فروشندگان از 17 سالگي كار خود را آغاز مي كنند و صاحبان مغازه ها بيشتر به سراغ دختران و پسران جوان مي روند ، به خصوص اگر شغل آنها لباس باشد: “ما با درصدي كار مي كنيم. حداكثر يك حقوق مشخص. تا دو ميليون و يك درصد فروش به فروشنده. به عنوان مثال ، اگر كسي 100 ميليون تومان بفروشد ، چهار ميليون تومان حقوق مي گيرد. فروشندگان خوب معمولاً حقوق مشخصي دريافت نمي كنند و ترجيح مي دهند براي يك درصد كار كنند. اما فروشندگان عادي خواهان بالاتر هستند حقوق ثابت و درصد كمتري از فروش. فروشنده يكي از فروشگاههاي من ، در روزهايي كه كرونا مشغول كار بود ، پاجا مشغول بود ، شب عيد 14 ميليون تومان بود. “من همچنين يك فروشنده بودم. اين يك تومان ، 000 تومان من كالاهاي ارزشمند كالاها كالاهاي كالاهاي كالاهاي كالاهاي كالاهاي كالاهاي كالاهاي اجناس يكي يكي يكي به قيمت يك ميليون تومان فروخته مي شود ، كالا را در جعبه اي مي گذارد و بقيه را براي خودش به تومان مي برد. “

بهمن بيش از 20 سال است كه چندين فروشگاه را اداره كرده و با فروشندگان مختلفي معامله كرده است. پيرترين فروشنده او 10 سال با او بوده است. وي مي گويد عادت به اخراج فروشنده را ندارد مگر اينكه مرتكب كار اشتباهي مانند سرقت يا بيكاري شود. در تمام اين سال ها او فقط يك فروشنده را اخراج كرده است. آن وقت بود كه فهميد دزدي كرده است.

او به گونه اي با فروشنده ها رفتار مي كند كه آنها به ضمير و وجدان كاري خود احترام مي گذارند: “من به فروشندگان پيشنهاد مي كنم وجدان خود را در همه كارها در نظر بگيرند. به نظر من ، فرد بايد هواي فروشنده را داشته باشد تا سرقت نكند. اين كار را انجام دهيد ، زيرا سرقت مهمترين و مهمترين ويژگي فروشنده است. حتي اگر كسي شغل را بلد نباشد ، بعد از 5 ماه مي تواند به عنوان يك فروشنده ياد بگيرد و اگر باهوش باشد ، مي تواند درآمد بهتري نسبت به آن كسب كند. برنده شويد. من فروشندگاني را مي شناسم كه ماشين مي فروشند و 30 نشانه در ماه دريافت كنيد. “فروش به صبر و حوصله و بيان خوب نياز دارد.”

بهمن كه صاحب مغازه اي در بازار تهران است ، مي گويد: “بيشتر افرادي كه در بازار تهران كار مي كنند مرد هستند ، بنابراين فضاي بازار نسبت به گذشته مردانه است. البته حضور كارفرمايان در كنترل حاشيه اي نيز كمك مي كند. مصرف مواد مخدر در گذشته زياد بوده و كافي است كه فروشنده مصرف كننده باشد تا ديگران را به عنوان سرگرمي درگير كند. وقتي كسي بدون بيمه يا آينده نباشد و ماهانه دو بار پيشرفت كند. يا سه تومان حقوق مي گيرد ، بنابراين خودش انگيزه يا اميدي ندارد و ناگهان در اين موقعيت قرار مي گيرد. كارفرما مجبور است يك صد و 200 دلار براي بيمه ماهي بپردازد ، كه هزينه نمي كند. من مي توانم به فروشنده بروم. اگر مي خواهد هزينه بيمه خود را پرداخت كند ، به او خواهم گفت ، اما من حقوق وي را كاهش مي دهم ، اما كسي آن را قبول نمي كند. “بيشتر فروشندگان بين 18 تا 30 سال سن دارند و ترجيح مي دهند به جاي بيمه پرداخت كنند.”

او از فروشنده مي خواهد كه براي گرفتن يك شناسنامه ، شناسنامه و شناسه به عنوان ضمانت او را استخدام كند: “پس از مدتي ، جوانان تصميم مي گيرند دستان خود را در جيب خود داشته باشند و ساده ترين راه براي كسب درآمد فروش است.” برخي از افراد به دليل نداشتن مهارت ، براي فروش مي روند. “بيشتر فروشندگان وضعيت مالي خوبي ندارند ، يا از طرف خانواده هايشان حمايت نمي شوند يا اين حرفه را نمي دانند. اگرچه برخي از آنها حرفه و مهارت دارند ، اما شرايط آنها براي درآمدزايي خوب نيست.”

حسين فروشنده دانشجويي است كه چندين سال در بخشي از تهران كار مي كند. از آنجا كه هيچ مهارتي نداشت ، وارد كار شد و تا زمان فارغ التحصيلي مجبور بود همان كار را ادامه دهد تا اينكه يك شغل و درمان مناسب پيدا كند. او از شغل خود راضي نيست: “فروش يك كار موقتي است مگر اينكه سرمايه داشته باشيد و حداقل كار خود را شروع كنيد و استاد خود شويد ، در غير اين صورت با حقوق اندكي كه كارفرما مي پردازد نمي توانيد سرمايه گذاري كنيد.” “كسي كه مهارت عملي در فروش ندارد. من خودم به اين كار آمدم زيرا هيچ حرفه اي نمي شناسم و از سال سوم دبيرستان شروع به كار كردم. همچنين در بازار كار مي كردم.” ساعت ها و فشار كاري زيادي وجود دارد ، اما از آنجا كه تعطيلات رسمي در همه جا تعطيل است ، من نيز تعطيل هستم و وقت خود را دارم ، اما كار از 10 تا 12 شب تعطيلات ندارد و خريد آن گران است. ترك كردن.

“هشتاد درصد فروشندگان سيگاري هستند و بيشتر آنها مواد مخدر استفاده مي كنند.” در برهه اي از زمان ، رهگذران بسيار يك نوع مي شوند و بسيار خسته مي شوند و با همسايگان تعامل مي كنند. “اكثر فروشندگان جوان هستند ، آنها به مكانهايي مي روند كه براي سيگار كشيدن نيست ، و به همين ترتيب ، بعد از مدتي سيگاري مي شوند و روابط برقرار مي شود ، و آنها همچنين برنامه هاي شام دارند.”

محمد همچنين مدتي در بخشي از تهران فروشنده بود. وقتي وارد كار شد ، او فقط سيگار مي كشيد و با تعاريف ديگر فروشنده به آرامي به مواد مخدر اعتياد پيدا كرد. در يك زمان ، يك علف يونجه براي سه روز كافي بود ، اما وقتي شلوغ بود ، ما يك روز آن را با بچه ها مي كشيديم. مادر ، پايگاه بسيار مهم است. به اين ترتيب ، بايد تا آنجا كه مي توانيد هزينه كنيد ، بنابراين چند فروشنده در مكان مناسب قرار مي گيرند. “محيط عبوري در حال حاضر خوب نيست و حتي كسي كه از صفر شروع مي كند و بقيه سيگارها و چيزهاي ديگر را دود مي كند ، تماشا مي كند ، مي خرد و ديويد بكهام مي شود!”

وي به معايب ديگري مانند سرقت اشاره مي كند: “در بعضي موارد سرقت امكان پذير نيست ، به عنوان مثال ، مردي كه مي خواهد آلات موسيقي مانند پيانو را بفروشد چگونه مي تواند سرقت كند؟” معمولاً سرقت لباس ، لوازم آرايشي ، قرص و مواردي از اين دست آسان است. در ميان مشتريان بسيار سر و صدا وجود دارد ، بيشتر آنها حرفه اي هستند و نمي توان آنها را گرفت ، و وقتي دوربين را بررسي مي كنيد مي بينيد چه خبر است. برخي از آنها در اتاق نشيمن برچسب لباس مي گيرند و لباس را مي دزدند ».

محمد سيگار خود را برداشت ، چراغ را روشن كرد و نفس عميقي كشيد. اگر فروشنده قديمي باشيد و سابقه خوبي داشته باشيد ، از بين مغازه ها عبور خواهيد كرد. برخي فروشندگان چنان پرخاشگر شده اند كه در اين كار درجه دو شده و خود را استخدام كرده اند. »

انتهاي پيام