براي علي لندي؛ كجايند مردان خدايي؟

همزماني پرواز علي لندي با هفته دفاع مقدس بهانه اي شد تا من دقايقي به دنياي كودكي ام سفر كنم. روزهايي كه معلم دبستان قرباني شدن رازعلي خواجوي را نمونه اي از ايثار و فداكاري مي خواند. در ذهن من و معاصرانم ، نام و سنت هزاران جنگجوي شجاع ترسيم شده است و جان باركوف ، در دفاع از كشورش ، تمرين شجاعت و ايثار را ارائه كرده است. آنها در كتاب ها ذكر شده اند ، نه در فضاي مجازي ، تا بتوانيم نام آنها را با هشتگ منتشر كنيم. مرد خدا.

داستان ايثار و از خودگذشتگي رزمندگان شجاع كشور نه تنها در محافل خانوادگي و اجتماعي و هموطنان مورد ستايش قرار گرفت ، بلكه تيترهاي بسياري از خبرگزاري ها و رسانه هاي سراسر جهان نيز به خودكشي اختصاص يافت. فرزندان اين سرزمين.

جنگ تمام شده است

مردان خدا كه به زودي به خانه بازگشتند روي دروازه شهر و ديوار نوشتند: “مردان خدا در دشت كربلا كجا هستند؟”گويي اين شهرها و مردم آنقدر با آنها بيگانه شده بودند كه طاقت آن را نداشتند ، شايد آنها مي دانستند كه اين ناشي از علائم نفاق و دورويي است كه به گوشه اي آرام پناه برده اند. بخشي از اين آلودگي گردن آنها را پاك مي كند.

جنگ تمام شده است
طوفان سياست كه مانند ميزي به نام انقلاب بر پا شد ، سياست ميز را ترك كرد و با مطالبه سهام ، رانت و آقازاده ، سفره چيده شد و گرسنگي قدرت و ثروت برطرف شد ، به طوري كه يكي چند سال بعد سرقت و فساد اقتصادي و ده ها زخم و سم از قلب و روده آنها بيرون آمد. اين كه هيچكس حتي در دروازه ها و ديوارهاي شهر به سراغ مردان خدا نمي رود ، زيرا همه آنها را فراموش كرده اند ، بدون آنكه بدانند مردان خدا در رگهاي اين دارايي حضور دارند و تا ابد باقي خواهند ماند. اين دين و حرفه اوست ، نه نام و نشان او. قلب آنها در آتش مي سوزد و سيوش زنده مي شود و قرباني مي كند.

با اين حال ، اين س unال بي پاسخ است مردان خدا كجايند؟

* وكيل