در ستايش فرزانه خراسان كه مخالف فلسفه نبود

بقيه
فرزانه خراسان استاد محمدرضا حكيمي كه از شخصيت هاي بزرگ يزد و اردكان نيز بود درگذشت.
او عالمي بزرگ بود ، اگرچه شاگرد ميرزا اصفهاني بود و به او و شاگردان بزرگش احترام مي گذاشت ، اما هرگز پيروي از هيچ گروه و فرقه اي را نپذيرفت و من تعجب مي كنم كه آيا او فرقه اي از دين ميرزا بود. تماس گرفت ، مي خواست بگويد او با فلسفه مخالفت كرد و با آن مخالفت نكرد ، اما بين دين و فلسفه تفاوت قائل شد.
اما امتياز ويژه استاد حكيمي مربوط به توحيد و عدالت بود. توحيد و عدالت يك مسأله عمده براي متفكران ديني و به ويژه براي ما ، بسياري از محققان بود ، اما نظر حكيمي بيشتر در مورد كرامت اجتماعي عدالت بود ، كه پيشينيان ما به آن توجه چنداني نداشتند.
تمركز او بر عدالت هر چه باشد ، سخنراني وي در اين بخش رنگ و محتواي كلام مولوي علي (ع) را دارد.
در ستايش مرحوم آقاي حكيمي ، چيز زيادي براي گفتن نيست. او در دين ، ​​فلسفه و داراي فضايل اخلاقي گسترده بود و گفتار ، رفتار و شجاعت ظاهري او همه نشانه هاي شجاعت ، شجاعت و آزادي بود. بي دليل نبود كه برادر سوم شعر دعاي خود را به افتخار وي تقديم كرد و دكتر شريعتي تصحيح اعمال وي را به او سپرد.
اين ضايعه را به همه مردم مستقل و اهل معرفت و خرد و به دوستداران و شاگردان آنها و خانواده آقاي حكيمي و به ويژه برادرش تسليت مي گويم.
خدا او را بيامرزد كه در تمام عمر به عدالت فكر كرده و كارهاي بزرگي مانند زندگي انجام داده است.

* مدير آكادمي علوم ايران